Hepimiz yaşadığımız çevrede gözleri görmeyen, kulakları duymayan, yürüyemeyen, konuşamayan, konuşurken sesleri eksik yada farklı çıkaran, kekeleyen, öğrenemeyen veya geç yada güç öğrenen, kendi kendine okuma-yazma öğrenen, bazı alanlarda yetişkinler kadar bilgiye hatta onlardan daha fazla bilgiye sahip olan çocuklar görmüşüzdür. Bu çocuklara normal eğitim sisteminde kullanılan programlar uygulandığında başarı sağlanamamaktadır. Akranlarından farklı öğrenme özellikleri gösteren bu çocuklara özel eğitim uygulanması gerekmektedir. Özel eğitim olağandan farklı ve özel gereksinimleri olan çocuklara sunulan bir eğitimdir. Özel eğitim, yetersizliği olan çocukların yetersizliklerinin engele dönüştürülmesini önleyen, yetersizliği olan bireyi kendi kendine yeterli hale getirerek toplumda bağımsız, üretici bireyler olmasını sağlayan becerilerini geliştiren eğitimdir. Üstün özellikleri olan çocukları da yeteneklerinin ve kapasitelerinin en üst düzeyine çıkarılmasını sağlayan bir eğitimdir.



573 sayılı kanun hükmünde kararnamede özel eğitim şöyle tanımlanmaktadır: özel eğitim gerektiren bireylerin eğitim ve sosyal gereksinimlerini karşılamak için özel olarak yetiştirilmiş personel, geliştirilmiş eğitim programları ve yöntemleri ile özel eğitim gerektiren bireylerin bireysel yeterliliklerine dayalı, gelişim özelliklerine uygun ortamlarda sürdürülen eğitimi ifade eder.

Özel eğitim, özel gereksinimleri olan, bu özelliklerinden dolayı farklı eğitim gereksinimi ancak bireyselleştirilmiş eğitim programlarıyla sağlanan çocukları kapsamaktadır.

Özel eğitim, normal okullarda verilen eğitimden içerik, içeriğin düzenlenişi, değerlendirme, öğretim yöntemi, kullanılan materyaller yönünden ayrılır. Normal okullarda önceden hazırlanan standart programlar uygulanır. Özel eğitimde ise programlar bireyin gereksinimlerine göre düzenlenir. Her birey için BEP (bireyselleştirilmiş eğitim programı) hazırlanarak uygulanır.